DÜNYA VE İSEVİ İNANLI YAŞAM GRUBU ÇALIŞMASI
(
J.I. Packer’in “Tanrı’nın Sözleri” adlı kitabının bir bölümü esas alınarak
yazılmıştır. IVP 1981)
Fikri,
Muammer’e Hıristiyan bir mesajı olmayan resim sanatı icra etmenin ‘dünyasal’
olduğunu düşündüğünü dile getiriyor. Deniz ise uluslararası bir şirkette işe
sahiptir ve patronu ondan akşam derslerine katılmasını ister böylece Deniz
bölüm yönetime terfi edecektir. Deniz bunların onun bir yılda kiliseye gidiş
sayısını azaltacağı anlamına geldiğini bilmektedir. Terfi etmeyi isterse
dünyevileşip dünyevileşmeyeceğini merak etmektedir.
Kutsal
kitap bize dünya ve ‘dünyasallık’ hakkında ne söyler? Kutsal Kitap dünyaya
Tanrı’nın görüş açısından bakar: bu O’nun yaptığı dünyadır, sahibi O’dur ve
insanoğlunun O’na isyan etme çabalarına rağmen O yönetir.
Dünyada
insan için Tanrı’nın amacı
Tanrı
dünyayı ve içindeki her şeyi ‘çok iyi’ yarattı (Yaratılış 1:31). Bu yaratılmış
düzenin başına insanlığı getirdi ve ona kontrol etmesini söyledi (Yaratılış
1:28). Bu ayrıca, dünyanın kaynaklarını keşfedip onlardan istifade etmeyi ve
insanın kendi yaşamını zenginleştirmek için Tanrı’ya itaat ederek tüm güçlerini
kullanma ve geliştirmeyi de içeriyordu. Diğer bir deyişle, Tanrı insanlığı bir
kültür ve medeniyet inşa etmesi için görevlendirmişti.
Tanrı
Adem’e bahçeden sorumlu olma çağrısını vermişti (Yaratılış 2:15). Bu, Tanrı’nın
yarattığı bütün düzenin bir sembolüdür; Adem, Tanrı’nın bahçıvanı olarak
toprağı işlemekten sorumludur. Görevleri şunlardı:
-
doğaya
hakim olmak
-
doğayı
denetimi altına almak
-
doğanın
meyvelerinin tadına varmak.
Maddi
dünya iyi bir dünyadır
I.
Timoteos 4:4 şöyle der ‘Oysa Tanrı'nın yarattığı her şey iyidir, hiçbir şey
reddedilmemeli; yeter ki, şükranla kabul edilsin.’ Yaratılışın iyi şeyleri
O’nun hediyeleri olarak alınıp yararlanıldığında ve kadın erkek O’na şükredip
övgü sunduğunda Tanrı yüceltilir.
Maddi
dünya hakkındaki yanlış fikirler
Her ne kadar Tanrı’nın yaratılışı insan bencilliği
tarafından süregelen bir şekilde ve hala suistimal edilse de, yine de iyi bir şeydir.
Maalesef bazı Hıristiyanlar çağlar boyunca dünya meselelerinin, fiziksel
yaşamın, duyusal zevklerin hiçbir değeri olmadığına ya da kötü olduğuna
inanarak Yaratıcılarına onursuzluk getirmiştir. Onlar Tanrı adamı olmanın,
adanmış bir Hıristiyan olmanın mümkün olduğunca dünyadan ilişkisini koparmakla sağlanacağını
öğretmişlerdir. Sonuçlar ise şunlardır:
-
maddesel
ve ruhsal arasında yapılan yanlış bir ayırım.
-
toplumdan
bir geri çekilme.
-
Koloseliler
2:20-23’te tanımlanan yanlış bir çilecilik.
-
evlilik
içindeki cinselliğinden çekingenlik ve kendini suçlama.
-
güzel
şeylerin tadını çıkarmaya dair bir olumsuz yaklaşım.
-
edebiyata
ve sanata karşı bir olumsuz yaklaşım.
Elbette
Tanrı bazılarını bireysel olarak tiyatroda, müzikte iş dünyasında ya da sporda kariyer
yapmaktan veya evlilik, rahat bir yaşam gibi birçok iyi ve hoş şeyden
vazgeçmesi için çağırmış olabilir (bknz. Luka 18:18-23). Fakat kendisinden
vazgeçilen bu şeyler iyidir, kötü değil.
Günahın
dünyaya girişi
Günah
dünyaya girdiğinde korkunç bir etki bıraktı. Buna rağmen, yaratılışın iyi
şeyleri, O’nun hediyeleri olarak alınıp yararlanıldığında ve insanlık bunlar
için O’na şükredip övgü sunduğunda Tanrı’nın yüceltilmesinin önüne geçemedi.
Adem
günah işlediğinde, Tanrı’nın yapmış olduğu düzeni altüst etti, örn.:
a)
Adem’in
Tanrı ile olan ilişkisi. Tanrı’nın arkadaşı olmak yerine şimdi Tanrı’nın
huzurundan atılıyordu.
b)
Adem’in
kendi tabiatına Şeytan’ın isyan dolu tabiatını kabul etti. Kadın erkek herkes
Tanrı’nın yönetimine karşı çıkan bu içsel çarpıklığı miras almaktadır.
c)
Adem’in
diğer insanlarla olan ilişkisi.
İncil’de
‘dünya’ ne demek?
İncil’de
‘dünya’ (kosmos) kelimesi sık sık Tanrı’nın yollarına ve değerlerine isyan
eden; Tanrı insanlarına ve gerçeğe düşman kesilen her yerde olan kötü insanlar
için kullanılmaktadır (Yuhanna 15:18-21). Dünyada bu bağlamda 3 ana etki
bulunmaktadır:
1)
günahlı
adamın doymak bilmez arzuları
2)
gözlerinin
şehveti ve
3)
bu
adamın sahip oldukları ve yaptıkları hakkında böbürlenmesi (1. Yuhanna 2:16)
Bunlar
zevk alma, kar sağlama, güç ve yükselme güdüleri olarak tanımlanabilir.
Şimdi
olduğu gibi bu dünyanın yöneticisi Şeytandır (Yuhanna 12:31, Efesliler 2:2,
I.Yuhanna 5:19). Yine de Tanrı onun üzerinde egemendir ve Mesih’in ölümü
aracılığıyla Şeytanın Tanrı çocukları üzerinde olan gücünü kırmıştır (I.Yuhanna
4:4; İbraniler 2:14-15).
Hıristiyanlar
dünyayı sevmemelidir
I.
Yuhanna 2: 15 İsevilere dünyayı da onun günahlı tesirlerini de sevmemelerini
söyler. Ayrıca, kendilerinin dünyanın gidişatına göre büyümelerine (Romalılar
12:2) ya da onunla dost olmalarına (ki bu Tanrı’yla düşmanlık demektir Yakup
4:4) izin vermemelidirler.
‘Dünyasal
olmak’ ne demektir?
Dünyasal
düşünme ile yaratılmış şeylerin kullanılması ve yararlanılması fikrini karıştırmaktan
sakınmalıyız. Dünyasallık demek düşmüş
insanlığın üzerinde hâkim olan bencil ve tanrısızca etkilere boyun eğmek
demektir. Dünyasallık, yaşamın gerçek amacı olan her şeyde Tanrı’yı yüceltme ve
hoşnut etme yerinde zevk alma ya da kazanç sağlama, popülarite edinme gibi dünyasal bir hedefe hizmet eder
DÜNYASAL OLANYaşamın hazveren şeylerinin kendisini köleetmesine(I.Korintliler 6:12) ve yüreğinde put haline getirmesine izin verir (Koloseliler 3:5).İnsanların iltifatları ve övgüleri için yaşar
.
|
DÜNYASAL OLMAYAN
Yaşamın
zevk veren şeylerinin kullanımında denetim sahibi olmuştur ve bu şeyler ona
hakim olmaz. Bu tür şeyleri minnetle Tanrı’nın bir hediyesi olarak ve Tanrı’ya
övgü getirme aracı olarak alır. Bu kişi Tanrı’ya tüm güzel deneyimler için
teşekkür eder ve iyi şeylerin onun takip ettiği en güzel şeyleri sıkıştırarak
çıkarılmasına izin vermez (I.Korintliler 10:23).
Tanrı’nın
isteğinin sonucu olduğunu bildiğinde övgüyü kabul eder.
|
Uygulama: a) Fikri ve Deniz’e siz ne söylerdiniz?
b)Siz
de kendi yaşamınızda bu konu üzerinde herhangi bir sorgulama ya da sorun
yaşadınız mı?
Yorumlar