RAB çobanımdır.
23. Mezmur, "Rab çobanımdır" sözüyle başlar. Acaba hangi yetkiye dayanarak "Rab çobanımdir" diyebiliriz? Bu Mezmur herkesin Mezmuru olabilir mi? Hayır. Çünkü 22. 23. ve 24. Mezmurlar bir bütünü oluşturduğuna, aynı olayı dile getirdiğine göre ancak İsa Mesih'i kurtarıcı ve Rabbi olarak kabul eden kişi Tanrı'ya "RAB çobanımdır" diyebilir. Çünkü bu üstün çoban kendi kusursuz ve lekesiz hayatını bizim günahlı hayatımız için feda etti. İyi çoban koyunları için canını verir. 23. Mezmur'daki çobanı 'Rab' diye çağırabilmemiz için önce 22. Mezmur'da hayatını bizim günahlarımız için kurban olarak sunan Kuzuyu ve Çobanı tanımalıyız. 23. Mezmur'daki "RAB Çobanımdir" sözünü kendimize mal etmeden önce bu yüce çobanın sürüsüne ait olmalıyız. Burada Mezmur yazarı Davut, çok özel ve kişisel şeylerden söz ediyor. #Benim çobanım... #Benim eksiğim olmaz..... #Beni çayırlarda yatırır. Kim yatırır? Rab yatırır. Kim çobanımdır? Rab çobanımdir. RAB ve BEN! Burada kişisel duygular ifade edilir. İnsanın canı ile Tanrı arasında güzel bir bağ vardır, arada bozukluk yoktur. "RAB çobanımdır".
"Rab çobanımdir" denilebilir, ama "Rab çobanımdir" demek bambaşka bir şeyi ifade eder. O'nun kurtarıcı işi, çarmıh üzerindeki ölümü, dirilişi ve göğe yükselişinden kaynaklanan yetki ile bir kişi bunu ifade edebilir ; yani tam yürekten söyleyerek, evet "Rab çobanımdir" diyebilir. O'na gerçekten güvenebilirsen, hayatını RAB'be teslim edebilirsen Ona "Rab çobanımdir" diyebilirsin. "Rab çobanım olacaktır" demek bile kolaydır. Davut Peygamber böyle demedi. "Rab benim çobanımdır" dedi. Bu muhteşem bir bildiri ve tanıklıktır. Bu senin de tanıklığın olabilir.
Rab benim çobanımdır! Eğer Rab benim çobanımsa, demek ki O, aynı zamanda benim sahibimdir. Eğer Rab benim sahibimse, aynı zamanda benim koruyucumdur. Öyleyse benim de çobanıma, koruyucuma, sahibime güvenmeli ve O'na itaat etmem gerekir.
23. Mezmur, "Rab çobanımdır" sözüyle başlar. Acaba hangi yetkiye dayanarak "Rab çobanımdir" diyebiliriz? Bu Mezmur herkesin Mezmuru olabilir mi? Hayır. Çünkü 22. 23. ve 24. Mezmurlar bir bütünü oluşturduğuna, aynı olayı dile getirdiğine göre ancak İsa Mesih'i kurtarıcı ve Rabbi olarak kabul eden kişi Tanrı'ya "RAB çobanımdır" diyebilir. Çünkü bu üstün çoban kendi kusursuz ve lekesiz hayatını bizim günahlı hayatımız için feda etti. İyi çoban koyunları için canını verir. 23. Mezmur'daki çobanı 'Rab' diye çağırabilmemiz için önce 22. Mezmur'da hayatını bizim günahlarımız için kurban olarak sunan Kuzuyu ve Çobanı tanımalıyız. 23. Mezmur'daki "RAB Çobanımdir" sözünü kendimize mal etmeden önce bu yüce çobanın sürüsüne ait olmalıyız. Burada Mezmur yazarı Davut, çok özel ve kişisel şeylerden söz ediyor. #Benim çobanım... #Benim eksiğim olmaz..... #Beni çayırlarda yatırır. Kim yatırır? Rab yatırır. Kim çobanımdır? Rab çobanımdir. RAB ve BEN! Burada kişisel duygular ifade edilir. İnsanın canı ile Tanrı arasında güzel bir bağ vardır, arada bozukluk yoktur. "RAB çobanımdır".
"Rab çobanımdir" denilebilir, ama "Rab çobanımdir" demek bambaşka bir şeyi ifade eder. O'nun kurtarıcı işi, çarmıh üzerindeki ölümü, dirilişi ve göğe yükselişinden kaynaklanan yetki ile bir kişi bunu ifade edebilir ; yani tam yürekten söyleyerek, evet "Rab çobanımdir" diyebilir. O'na gerçekten güvenebilirsen, hayatını RAB'be teslim edebilirsen Ona "Rab çobanımdir" diyebilirsin. "Rab çobanım olacaktır" demek bile kolaydır. Davut Peygamber böyle demedi. "Rab benim çobanımdır" dedi. Bu muhteşem bir bildiri ve tanıklıktır. Bu senin de tanıklığın olabilir.
Rab benim çobanımdır! Eğer Rab benim çobanımsa, demek ki O, aynı zamanda benim sahibimdir. Eğer Rab benim sahibimse, aynı zamanda benim koruyucumdur. Öyleyse benim de çobanıma, koruyucuma, sahibime güvenmeli ve O'na itaat etmem gerekir.
Yorumlar