Mezmur 23:4
"Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile" diyor Davut Peygamber. Peki ama karanlık ölüm vadisi nedir?
Yeşaya 43:2'de şöyle der: "Suların içinden geçerken seninle olacağım. Irmakların içinden geçerken boyunu aşmayacak. Ateş içinde yürürken yanmayacaksın. Alevler seni yakmayacak!...Seni kurtaran RAB benim."
Bu dünyada her birimizin hayatında zaman zaman yaşam fırtınaları esmektedir. Bazen büyük sorunlar yaşamaktayız. Bazen sevdiklerimizi kaybederiz ; bir hastalığa yakalanırız. Bazen tamamen umudumuzu kaybederiz. Tüm bu olumsuzluklar büyük dalgalar, korkunç alevler gibidirler. İstesek de istemesek de bu dünyada bunların içinden, ateşin ortasından gitmeliyiz (Mezmur 66:12). Ama güzel olan ve bize söz veren RAB Tanrı bizim batmamıza, yanmamıza, yok olmamıza asla izin vermeyecektir (Yeşaya.43:2). Bu Rabbimizin bizlere verdiği kurtuluş güvencesidir.
Koyunların çobanı, koyunların geçeceği yollardan önce Kendisi geçti (İbr.4:15). Bu nedenle İsa Mesih'e iman eden ölüm korkusunu yener. Ama buna rağmen ölüm bizim en çok korktuğumuz, uzak durmak istediğimiz bir durumdur. Ölüm acıdır, diyor Tanrı Sözü. Bugün her birimiz bir gün öleceğimizi biliyoruz. Başka deyişle, içimizden bir ses bize eninde sonunda öleceğimizi söyler. Yalnız içimizdeki ses değil, çevremizde her şey, her olay yakında öleceğimizi haykırır, ama biz ölmek istemiyoruz, direniyoruz. Dünyanın güzelliği, tan yerinin ağarması, ayın sular üzerinde yansıması, bitki örtülerinin nefes kesici renkleri hep bizi bu dünyaya bağlamak ister. Oysa ölüm kaçınılmaz bir olaydır. İster istemez öleceğiz. Ölüm ötesinde ise birçoklarımızın yüreğine korku salan ölümün gölgesi vardır. İşte bu gölgede yürürken, güvenilir bir kişinin elimizi tutmasını isteriz elbette. Davut, "Ölümden korkmam" diyor ve nedenini açıklıyor: "Sen benimle berabersin!" Davut'un Rabbe "Sen" demesi, karanlık vadiden geçmemiz gerekirken, RAB'bin bizlere ne kadar yakın olduğunu gösteriyor.
Mezmur 23:4
Davut peygamber hem ölüm vadisinden, hem de kötülükten korkmuyordu ; çünkü Tanrı'nın kendisiyle birlikte olduğunu biliyordu. Bugün kötülük denince aklımıza ilk anlamda olumsuz, kötü şeyler gelir. Yani insanın esenliğini, barışını bozan, onu üzen, onu acılığa, mutsuzluğa iten olgular bu kötülük kavramı içerisinde toplanır. Kötülük, felaket, yıkım, hastalık, ağrı anlamlarına da gelir. Bugün nice insan bir felakete, kötülüğe uğramaktan, hastalığa yakalanmaktan korkar! Belki sen de bunlardan birisin. Bugün bir Mesih inanlısı Davut gibi, "kötülükten korkmam, kötülük bana bir şey yapamaz" diyebiliyor. Çünkü İsa "Ben dünyanın sonuna dek sizlerle beraberim" dedi (Matta 28:20).
İsa Mesih inanlısı aynı zamanda Kutsal Ruh'un barınağıdır. Yani Kutsal Ruh inanlının yüreğindedir. Kutsal Ruh inanlıyı sonsuz yaşam için mühürlemiştir ve inanlıyı cennete götürene dek güvencedir (Ef.1:13-14).
Yorumlar